مهدوی در گفتگو با مهر: هنرمندان موسیقی به صورت مقطعی مورد توجه قرار می گیرند

وی در ادامه افزود : طبق برنامه ریزی انجام شده بنا داریم سرودهایی مشابه "ای ایران ای مرز پرگهر" سروده دکتر گل گلاب با آهنگسازی روح الله خالقی و یا "یار دبستانی من" را تولید کنیم چراکه به اعتقادمن در طول سی سال گذشته هیچ اثر موسیقایی که به نوعی زمزمه مردم باشد ساخته نشده است ودلیل آن هم اشکال در سیستم کلان سیاستگذاری موسیقی و یا مدیریت های مختلف این هنر بوده است و به گمان من این نقصان شایسته سی سال انقلاب ما نیست و ما نباید همچنان از سروده ها و یا قطعات موسیقی دوران انقلاب استفاده کنیم به اعتقادمن باید سرودها و ترانه هایی ساخته شود که متعلق این روزگار باشد و درعین حال غرور ملی هر ایرانی را برانگیزد. 

 

مدیر مرکزموسیقی حوزه هنری در ادامه صحبت های خود به چرایی عدم تولید این آثار در سی سال گذشته اشاره کرد و گفت : دلایل مختلفی برای عدم تولید آثار وطنی وجود دارد که باید آسیب شناسی شود به اعتقاد من مسائلی چون کم شدن انگیزه هنرمند، عدم طرح مباحث حقوق مادی و معنوی موزیسین از طریق رسانه ای مانند صدا و سیما و یا یک دست نبودن مدیریت ها در مراکز مختلف موسیقایی مانند وزارت ارشاد و یا حوزه هنری در طول این سالها از جمله دلایل عدم تولید آثار ملی است ؛البته آثار بسیاری در این زمینه تولید شده اما هیچ یک از آنها قدرت تبدیل شدن به زمزمه مردم را نداشته اند اما در حال حاضر باید شرایط تولید یک اثر ملی را فراهم کرد و این تولید می تواند در قالب یک ترانه و یا سرود چند دقیقه ای باشد که به صورت کلیپ از تلویزیون پخش شود تا اگر روزی قرار شد مراسمی مانند چهره ماندگار معرفی شود اثری معنا دار و میهنی در سالن با زمزمه مردم پخش شود تا حس میهن پرستی و غرور ایرانی بودن را در استادی که به عنوان چهره ماندگار انتخاب شده برانگیزد.  

 

رضا مهدوی در ادامه به تولید سرودهای مناسبتی با ساختار موسیقی ملی اشاره کرد و گفت : یکی از دلایل عدم تولید آثار شاخص در حوزه موسیقی میهنی نگاه های متفاوتی است که مدیریت ها و شوراهای نظارتی به تولید آثار مناسبتی در این زمینه داشته اند و در این بین صدا و سیما به عنوان رسانه ملی به تولیداتی از این دست بسیار پرداخت و آمار تولید این آثار را روز به روز افزایش داده است و متاسفانه آثار دلنشینی هم از آب درنیامده است درنتیجه تهیه کننده های رادیو، تلویزیون و یا بخش های خصوصی تمایلی برای پخش این آثار ندارند؛ البته تولید چنین آثاری از نگاه کارمندی به هنرمند نیز ناشی می شود به این معنا که وقتی یک موزیسین در هرنهاد و یا سازمانی به یک کارمند تبدیل می شود مجبور است که تابع درخواست مدیریت اثر سفارشی خلق کند و باید ویژگی های منحصر به فرد خود و احساسات درونی در حوزه موسیقی را صرف یک موضوع خاص سفارش شده بکند و همین مسئله نوعی دلزدگی را در او به وجود می آورد در نتیجه دغدغه لازم برای ایجاد یک اثر ملی در هنرمند به وجود نمی آید؛ به عنوان مثال حساسیت های بسیاری بر خلیج فارس وجود دارد و اعتراض داریم که چرا اعراب خلیج همیشه فارس را به نام خود مصادره کرده اند اما هیچ موزیسینی یک اثر درباره خلیج فارس که زبان زدشده و در دل مردم جای بگیرد نمی سازد.

 

این نوازنده سنتور در ادامه صحبت های خود به برنامه های مرکز موسیقی حوزه هنری در خصوص تولید آثار ملی اشاره کردو گفت :  به زودی فراخوانی مبنی بر تولید آثار وطنی عرضه می کنیم که بنابر این فراخوان از آهنگسازان می خواهیم که براساس موسیقی ردیف دستگاهی ملودی های شیرین بسازند تا بعدا ترانه سرا وشاعران براساس آن ملودی ها اشعارمیهنی بسرایند  و خوشبختانه برای رسیدن به این منظور بودجه خوب و حمایت های لازم هم صرف خواهیم کرد؛ در واقع درنظر داریم در این زمینه الگوسازی بکنیم و قرار نیست موازی کاری کرده و کار شرکت ها و یا نهادهای دیگر را انجام دهیم ؛ مدیر مرکز موسیقی حوزه هنری در پایان این بخش از صحبت های خود به محور تولیدات این مرکز اشاره کرد و گفت : ملیت، دیانت و حفاظت از تمامیت ارضی و جغرافیای ایران با همه داشته های فرهنگ قومی و میهنی از اهم اهداف در زمینه تولیدات این مرکز است.